Informacje dla autorów

Informacje dla Autorów

Informacje dla autorów publikacji oraz zasady recenzowania publikacji.
Redakcja Rocznika uprzejmie informuje Autorów, że do druku  przyjmuje publikacje , które uzyskały akceptację redaktora naukowego. [prof. Krzysztof Pietrzykowski]. Każdy tom „Rocznika…” jest oceniany przez 2 recenzentów. Do nadsyłanych przez Autorów tekstów winno być dołączone także oświadczenie Autora/Autorów publikacji (należy przesyłać w formie elektronicznej (skany dokumentów) na adres: redakcja_piw@skok.pl ),
bądź pocztą tradycyjną na adres:

Spółdzielczy Instytut Naukowy

Rocznik Orzecznictwa i Piśmiennictwa
ul. Władysława IV 22
81-743 Sopot

 

Zasady recenzowania publikacji naukowych w Roczniku

 

1. Podstawowe zasady recenzowania publikacji w czasopismach zgodne z wymogami MNiSW

 

1. Do oceny każdej publikacji powołuje się co najmniej dwóch niezależnychrecenzentów spoza jednostki.

2. W przypadku tekstów powstałych w języku obcym, co najmniej jeden z recenzentówjest afiliowany w instytucji zagranicznej innej niż narodowość autora pracy.

3. Rekomendowanym rozwiązaniem jest model, w którym autor(zy) i recenzenci nieznają swoich tożsamości (tzw. „double-blind review proces”).

4. W innych rozwiązaniach recenzent musi podpisać deklarację o nie występowaniukonfliktu interesów; za konflikt interesów uznaje się zachodzące międzyrecenzentem a autorem:

a) bezpośrednie relacje osobiste (pokrewieństwo, związki prawne, konflikt),

b) relacje podległości zawodowej,

c) bezpośrednia współpraca naukowa w ciągu ostatnich dwóch latpoprzedzających przygotowanie recenzji.

5. Recenzja musi mieć formę pisemną i kończyć się jednoznacznym wnioskiem co dodopuszczenia artykułu do publikacji lub jego odrzucenia.

6. Zasady kwalifikowania lub odrzucenia publikacji i ewentualny formularzrecenzencki są podane do publicznej wiadomości na stronie internetowej czasopismalub w każdym numerze czasopisma.

7. Nazwiska recenzentów poszczególnych publikacji/numerów nie są ujawniane; raz wroku czasopismo podaje do publicznej wiadomości listę recenzentów współpracujących.

 

2. Wyjaśnienie dotyczące „ghostwriting”

 

Rzetelność w nauce stanowi jeden z jej jakościowych fundamentów. Czytelnicy powinni mieć pewność, iż autorzy publikacji w sposób przejrzysty, rzetelny i uczciwy prezentują rezultaty swojej pracy, niezależnie od tego, czy są jej bezpośrednimi autorami, czy też korzystali z pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (osoby fizycznej lub prawnej).

Dowodem etycznej postawy pracownika naukowego oraz najwyższych standardów redakcyjnych powinna być jawność informacji o podmiotach przyczyniających się do powstania publikacji (wkład merytoryczny, rzeczowy, finansowy etc.), co jest przejawem nie tylko dobrych obyczajów, ale także społecznej odpowiedzialności.

Przykładami przeciwstawnymi są „ghostwriting” i „guest authorship”.

Z „ghostwriting” mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji.

Z „guest authorship” („honorary authorship”) mamy do czynienia wówczas, gdy udział autora jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest autorem/współautorem publikacji.

Aby przeciwdziałać przypadkom „ghostwriting”, „guest authorship” redakcja czasopisma powinna wprowadzić odpowiednie procedury swoiste dla reprezentowanej dziedziny bądź dyscypliny nauki lub wdrożyć poniższe rozwiązania:

 

1. Redakcja powinna wymagać od autorów publikacji ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt.

 

2. Redakcja powinna wyjaśnić w „Instrukcjach dla autorów”, że „ghostwriting”, „guest authorship” są przejawem nierzetelności naukowej, a wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).

 

3. Redakcja powinna uzyskać informację o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów („financial disclosure”).

 

4. Redakcja powinna dokumentować wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce